PERFECTUM INDICATIVUS, PRAESENS IMPERATIVUS

No seguinte vídeo interésanos hoxe os primeiros dous minutos dedicados ao tempo de PERFECTUM INDICATIVUS e ao repaso do PRAESENS IMPERATIVUS.  A segunda parte dedicada á tradución de oracións en latín farémola noutra ocasión:

O verbo en perfecto de indicativo presenta dúas singularidades: RAIZ e DESINENCIAS

I-RAIZ ou TEMA DE PERFECTUM: 

 Esta raíz aparece en cuarto lugar na enunciación dos verbos no dicionario:
amo,-as,-are, -avi:  Do verbo amare sería  amav-i (lembra que o -i é a desinencia)
habeo,-es,-ere, -ui: Do verbo habere sería habu-i.
dico,-is,-ere,dixi: Do verbo dicere sería dix-i.
facio,is-ere, feci: Do verbo facere sería fec-i
audio,-is,-ire, audivi: Do verbo audire sería audiv- i

Normalmente cada conxugación ten as súas preferencias para realizar as raíces ou temas de perfecto:

 1ª conxugación:  amav- (suma un -v ao tema de presente)

 2ª conxugación: habu-  (transforma o e do tema de presente nun -u)

 3ª dix-      (presenta diversas fórmulas unha delas é sumar -s así dic+s= dix-)
 3ª mixta fec- (cambio de vogal da raíz de presente  fac- fec-) 

 4ª  conxugación: audiv-  (suma un -v ao tema de presente)


II-TERMINATIONES PERFECTUM: 

Son desinencias exclusivas deste tempo de indicativo. Ao ser tan frecuente no uso son moi importantes, debemos aprendelas axiña:

- i
- isti
- it
- imus
- istis
- erunt (ere)

QUAESTIONES
- Realiza os perfectos de nato,as,are/  moneo, es-ere/capio, -is,-ere/ audio,-is-ire/.
-  Conxuga o Perfecto do verbo irregular: Sum, es, esse, fui.

- Como serán on Presente de Imperativo dos verbos: amo, -as,-are /venio, -is, -ire?